Ślad: faq

FAQ

Pytania ogólne

Czy na pewno mam dajmona?

Poznanie dajmona czasem sprawia pewne trudności, lecz z pewnością można stwierdzić, że masz go od bardzo dawna. Zanim go poznasz, skrywa się wśród Twoich codziennych myśli, wewnętrznych kłótni i rozważań. Z czasem, gdy uświadomisz sobie jego obecność w życiu, zaczniesz odczuwać pewną odrębność Twojego dajmona od reszty psychiki, mimo że wciąż pozostanie częścią Ciebie. To wymaga jednak pracy nad sobą, której jedni wymagają mniej, drudzy więcej; jednak z odpowiednią dawką samozaparcia i cierpliwości, wkrótce go poznasz.

Ile dajmonów można mieć?

Tyle, ile uznasz za potrzebne; jest to przede wszystkim kwestia Twojej wygody. Najlepszą opcją, zwłaszcza na początek, jest komunikacja tylko z jednym dajmonem. Czasami jednak zdarza się, że ktoś ma więcej niż jednego dajmona; ma to na celu jedynie usprawnienie komunikacji, ale działa to tylko wtedy, gdy daemian czuje, że jeden mu nie wystarcza - lecz wciąż są to personifikacje tego samego bytu. Nie należy z tym przesadzać, bo zbyt duża ilość dajmonów zamiast pomagać powoduje niepotrzebny zamęt.

Od czego zależy płeć i imię dajmona?

Przyjęło się, że płeć dajmona jest inna niż płeć daemiana; nie jest to jednak konieczne. To zależy przede wszystkim od Twojego komfortu psychicznego i od Twojej decyzji. Dajmon, jeżeli tego potrzebujesz, może być nawet bez płci, mimo występujących wówczas trudności z określaniem go przy pomocy zaimków czy czasowników. Jeżeli chodzi o imię, nie ma żadnej reguły, masz pełną dowolność, czy będzie to imię rzeczywiście istniejące w jakimś języku, nazwa czegoś, czy samodzielnie wymyślone imię. Zarówno płeć, jak i imię, może wybrać Twój dajmon, a także Ty sam w świadomy sposób.

Jak się ma dajmon do mojej religii?

Dajmonizm nie jest religią i nie ma związku z magią oraz innymi metafizycznymi rzeczami, a co za tym idzie, nie kłóci się w żaden sposób z wiarą. Jest to swego rodzaju koncepcja, filozofia, którą można praktykować niezależnie od tego, w co się wierzy. Podobieństwo słowa „dajmon” do „demon” jest zupełnie przypadkowe; te dwie rzeczy nie mają ze sobą nic wspólnego.

Czym się różni dajmonizm od schizofrenii, rozdwojenia jaźni?

Dajmonizm nie jest chorobą psychiczną. Głos, z którym rozmawiasz, jest równie prawdziwy, co Twoje myśli, czyli w żaden sposób nie zakłóca Twojego odbioru rzeczywistości. Nie słyszysz i nie widzisz swojego dajmona jako materialnej istoty i zdajesz sobie sprawę z tego, że jest to wytwór Twojej wyobraźni. Nie jest to również osobna osoba w głowie, a jedynie część Ciebie.

Czy można zrezygnować z dajmonizmu?

W każdej chwili. Im dłużej znasz swojego dajmona, tym trudniej o nim zapomnieć, bo rozmowy z nim z czasem wchodzą w nawyk. Kiedy jednak zaczniesz czuć potrzebę separacji od niego, jest to możliwe - najprościej jest przestać szukać z nim kontaktu. Po pewnym czasie wróci to do stanu sprzed poznania dajmona.

Kontakt z dajmonem

Dlaczego mój dajmon się nie odzywa?

Tak jak ludzie różnią się od siebie zachowaniem, tak samo różnią się od siebie dajmony. Jedne będą charakteryzowały się wyjątkowym wygadaniem, inne będą odzywały się tylko, gdy zajdzie taka konieczność, a pomiędzy tym znajduje się wiele poziomów pośrednich, dlatego często to kwestia tego, że w danej chwili zwyczajnie nie potrzebujesz, aby dajmon się pojawił. Na początku mogą pojawić się pewne trudności; w tym wypadku jest to zwykle kwestia Twojej wprawy, a co za tym idzie, przy regularnych ćwiczeniach, z czasem rozmowa staje się łatwiejsza i bogatsza. Istotną kwestią jest także to, jak słuchasz swojego wnętrza. Miej na uwadze, że dajmon nie musi, zwłaszcza na początku, porozumiewać się z Tobą wyłącznie słowami; jako że dysponujecie tym samym umysłem, dajmon może próbować Ci coś przekazać chociażby uczuciami, intuicją lub obrazami, co nie zawsze jest możliwe do przełożenia na mowę werbalną. Jeżeli zależy Ci, by dajmon używał słów, spróbuj to z nim wyćwiczyć i skłaniać go do tego, jednak dużo lepsze efekty przyniosą próby wsłuchania się w jego niewerbalne sygnały. Na naszym Forum znajdziesz wątki poświęcone rozwiązywaniu problemów w kontakcie z dajmonem, na przykład Kryzysową Grupę Pomocy czy dyskusję o rozróżnianiu głosu dajmona.

Skąd mam wiedzieć, że nie odpowiadam sam sobie?

Nie ma jednoznacznego, obiektywnego dowodu na to, że odpowiadasz sobie sam lub wręcz przeciwnie - że tego nie robisz. Należy w takim wypadku zdać się na intuicję i zaufać samemu sobie na tyle, by nie podejrzewać siebie o próby utworzenia konwersacji na siłę. Im bardziej wypowiedzi dajmona są wymuszone - tym bardziej prawdopodobne jest to, że go blokujesz. Mogą w związku z tym pojawić się różne uczucia, jak na przykład psychiczny ucisk. Warto w takiej sytuacji zrobić sobie dłuższą chwilę przerwy w rozmowie z dajmonem i dać mu wolną rękę. Pamiętaj, że zawsze są to Twoje własne myśli i nie stresuj się tym, że możesz niekiedy coś przypadkowo dopowiedzieć, nie ma w tym nic złego. Pozwól sobie na pewną dawkę swobody.

Czy dajmon może wiedzieć o czymś, o czym nie wiem ja?

I tak, i nie. Dajmon jako część Ciebie nie jest w stanie wiedzieć o czymś, z czym nie miałeś w żaden sposób do czynienia. Może jednak zdawać sobie sprawę z rzeczy, o których mógłbyś wiedzieć, ale umknęły Ci ze świadomości, na przykład o zapomnianym przez Ciebie spotkaniu czy o fakcie zasłyszanym z rozmowy. Pomoże on również zdać sobie sprawę z czegoś, co na co dzień ignorujemy oraz spojrzeć na sprawę z innej perspektywy, co pozwoli Ci wyciągnąć nowe wnioski.

Co to znaczy, jeżeli dajmon ma zupełnie inną opinię na temat czegoś/kogoś niż ja?

W zależności od sytuacji może to świadczyć o różnych rzeczach. Nie zawsze jednak oznacza to, że podświadomie masz dokładnie taką opinię, jak Twój dajmon; niekiedy wynika to z osobowości dajmona, niekiedy może to być sugestia, że należałoby spróbować spojrzeć na daną rzecz z innej perspektywy. Najwięcej zyskasz, kiedy będziesz próbować z nim porozmawiać, albo chociaż rozważyć, dlaczego dajmon ma opinię taką, a nie inną; wniesie to do Twojego życia więcej, niż gdyby miał Ci ciągle potakiwać.

Co jeśli mój dajmon jest dla mnie niemiły?

Dajmon nie ma złych intencji w swoim zachowaniu. Jeżeli dajmon jest wobec Ciebie niemiły i Ci to przeszkadza, mogą to być problemy z samoakceptacją lub samooceną. Może to objaw Twojego dopowiadania, a nie słowa personifikacji. Spróbuj porozmawiać na ten temat z dajmonem, a przede wszystkim popracować nad postrzeganiem samego siebie. Niekiedy nadmierna nieuprzejmość personifikacji może oznaczać, że to nie dajmon, tylko cień - zbiór zachowań, które w sobie wypierasz, bo nie jesteś w stanie ich zaakceptować.

Formy i wizualizacja

Co oznacza postać, w której widzę mojego dajmona? Czy to moja forma?

Przy projekcji dajmona nic, poza Twoją wyobraźnią, Cię nie ogranicza; zarówno jeżeli chodzi o to, co wizualizujesz, jak i o to, jak często się to zmienia. Dajmon może być wizualizowany jako przedmiot, a także zwierzę; nawet jako człowiek lub zwierzę mityczne. To samo tyczy się różnych ozdób i dodatków na ciele dajmona. Często są to cechy wyglądu warunkowane przez Twoje aktualne samopoczucie, upodobania, poczucie estetyki, ważną dla Ciebie symbolikę i/lub mają na celu ułatwienie identyfikacji. O ile te znaki mogą (ale nie muszą!) mówić coś o Twoim wnętrzu, na przykład podkreślać Twoje zamiłowanie do określonych kolorów lub reprezentować cechy, których potrzebujesz w swoim życiu, najczęściej nie oznacza to, że jest to Twoja forma prawdziwa. Tę odkrywamy na podstawie analizy cech naszego charakteru i cech zwierzęcia, w którym chcemy się usytuować, a to nie zawsze znajduje odzwierciedlenie w intuicyjnych wizualizacjach.

Jak znaleźć swoją formę? Jak poznać swoje usytuowanie?

Sytuowanie w formie następuje w momencie, kiedy znajdziemy formę odpowiadającą w jak największym stopniu naszemu charakterowi, a jednocześnie ten charakter osiąga pewną stabilność. Stabilność oznacza tu, że ani osobowość, ani schematy zachowań nie zmieniają się gwałtownie w krótkich odstępach czasu. Gdy już to osiągniesz, możesz rozpocząć poszukiwanie swojej formy właściwej. Najlepiej zacząć od najprostszych cech, które najłatwiej u siebie zdefiniować - takie jak towarzyskość, pracowitość czy ambicje.

Czym jest blokowanie? Jak się przed nim ustrzec?

Blokowanie ma przede wszystkim dwie postacie - blokowanie w komunikacji i blokowanie w formie. Pierwszy typ występuje, gdy usilnie chcesz porozmawiać z dajmonem lub uzyskać od niego konkretną odpowiedź - jest to też rodzaj dopowiadania. Drugi natomiast pojawia się, gdy próbujesz zatrzymać dajmona w jednej postaci, utrzymując, że jest ona Twoją formą właściwą, pomimo widocznych rozbieżności w Twoim charakterze i analizie formy. Aby go uniknąć, najlepiej starać się nie wywierać presji na dajmonie odnośnie do tego, co ma mówić i jaką przybierać formę. Czasami dobrze jest zapytać go, czy czuje się on blokowany, a jeżeli tak, to dlaczego.