Garść przydatnych pojęć

Gdy mówimy o dajmonizmie, używamy wielu specyficznych terminów, z których nie wszystkie od razu mogą być zrozumiałe. Stworzyliśmy więc dla ciebie słownik pojęć, którymi się posługujemy, żeby łatwiej ci było zrozumieć, o czym mówimy w artykułach zawartych na tej stronie oraz na forum.

Analiza - w kontekście dajmonizmu określenie to dotyczy wszelkich działań, które mają na celu wyszukiwanie i interpretację cech formy (takich jak budowa ciała, zachowanie czy środowisko życia) na mechanizmy ludzkiej osobowości. Najczęściej mają formę opisu, będącego interpretacją cech gatunku zwierzęcia. Stworzenie własnej analizy, w oparciu o swoje prywatne wnioski jest zalecane przy poszukiwaniu swojej formy prawdziwej - więc o pisaniu analiz znajdziesz tutaj. Dzielą się one na sześć głównych podtypów:

  • analiza zwykła - najpopularniejszy typ analizy. Zawiera ona dość rozbudowaną wypowiedź na temat mechanizmów i cech, którymi odznacza się daemian usytuowany w konkretnym gatunku.
  • analiza ogólna - typ zbliżony formą do analizy zwykłej. Różni się od niej tym, że nie obejmuje jednego gatunku, a całą grupę spokrewnionych ze sobą gatunków (na przykład rodzina lub gromada).
  • analiza końcowa - obejmująca, jak w analizie zwykłej, jeden gatunek; interpretacja jest jednak dużo bardziej wyczerpująca i rozbudowana. Tworzona zazwyczaj przez osobę usytuowaną w analizowanej formie.
  • analiza odwrotna (AO) - analiza zawierająca nie intepretację cech gatunku, a opis mechanizmu daemiana piszącego analizę; służy ona do spojrzenia na swój charakter z innej perspektywy, aby przybliżyć się do znalezienia swojej formy prawdziwej.

Animus (anima) - archetyp psychiki w psychologii analitycznej Carla Junga. Animus lub anima ma dopełnić osobowość człowieka na zasadzie przeciwieństw - animus jest męskim pierwiastkiem w psychice kobiety, a anima żeńskim pierwiastkiem w psychice mężczyzny. Są to postacie zbliżone założeniami do dajmona i dajmony. Warto poczytać też więcej (wersja angielska).

Blokowanie - zachowanie polegające na (celowym lub nie) wymuszaniu przez daemiana rozmowy ze swoim dajmonem, bądź zatrzymywanie go w jednej formie mimo zmian w osobowości. Najczęściej powoduje to zablokowanie rozwoju charakteru i utrudnia poznawanie siebie poprzez obiektywną analizę swoich zachowań. Więcej: tutaj.

Chora/zdrowa dusza - pojęcie nazywające w metaforyczny sposób stan psychiki, a zarazem stan, w jakim znajduje się forma dajmona; duszą chorą odznaczają się na przykład osoby zestresowane, żyjące w trudnych warunkach; duszę zdrową natomiast posiada osoba, która dobrze czuje się ze sobą i w swoim otoczeniu.

CIEday - skrót od angielskiego came into existence day. Jest to dzień poznania swojego dajmona, służący za pewien odpowiednik urodzin.

Cień - jedna z personifikacji, z którą komunikacja jest bardzo podobna do kontaktu z dajmonem. Jest to wizualizacja cech osobowości daemiana, które uważa on za swoje największe przywary, najczęściej głęboko w nim tłumione. Poczytaj więcej o jungowskim archetypie Cienia tutaj (wersja angielska).

Daimonion - w filozofii starożytnej słowo to oznaczało głos wewnętrzny każdego człowieka; interpretowany jako bóstwo, sumienie lub intuicję. Głos ten miał odradzać czynienie złych rzeczy i podejmowanie niewłaściwych decyzji. Daimonion jest podobny w swoich założeniach do dajmona; spełnia jego funkcje, choć nie jest personifikowany w ten sam sposób co dajmon. Poczytaj więcej w dajmonicznej pigułce.

Dajmon (dajmona) - jedna z personifikacji, będąca częścią podświadomości daemiana. Jest on uosobieniem głębszych warstw psychiki, lecz także często przyjacielem i doradcą.

Daemian (daemianka) - osoba, która poznała i utrzymuje kontakt ze swoim dajmonem.

Daemling - osoba rozpoczynająca swoją przygodę z dajmonizmem, która dopiero co poznała swojego dajmona lub jest w trakcie prób jego poznawania.

Dopowiadanie - zjawisko polegające na wkładaniu w usta dajmona słów, które chce lub których spodziewa się usłyszeć daemian. Występuje zazwyczaj wtedy, gdy daemian zmusza się do kontaktu ze swoim dajmonem oraz nie potrafi go jeszcze odróżnić od swojego głosu.

Forma - postać, w jakiej daemian wizualizuje swojego dajmona. Wydzielamy trzy rodzaje form:

  • forma stabilna - postać, która odzwierciedla charakter daemiana w znacznym stopniu, lecz z pewnych przyczyn, jak na przykład brak stałego charakteru lub niepewność co do pewnych mechanizmów, nie chce on uznawać jej za usytuowaną;
  • forma usytuowana - postać najlepiej odzwierciedlająca osobowość daemiana; uznaje się ją w momencie, gdy charakter danej osoby jest już stabilny, a także jest ona pewna swojej interpretacji gatunku; poczytaj też tutaj;
  • forma komfortowa (wygodna) - postać wizualizowana niezależnie od osobowości daemiana, ze względu na wygodę lub rozrywkę daemiana.

Personifikacja - postać, której nadane zostały ludzkie cechy takie jak płeć, przekonania, charakter. W dajmonizmie zazwyczaj pełni ona określoną funkcję: ułatwia daemianowi wgląd w samego siebie, umożliwia głębsze spojrzenie na pewne części swojej psychiki, na której poznaniu nam zależy. Przykładem personifikacji jest dajmon czy cień.

Projekcja - wyobrażony obraz, powstały w wyniku wizualizacji.

SFday - skrót od angielskiego settled form day i oznacza dzień, w którym daemian określił swoją formę prawdziwą, usytuował się.

Sytuowanie - proces polegający na stabilizacji charakteru daemiana oraz/lub odnalezienie formy usytuowanej, najlepiej go określającej. Więcej tutaj

Uberwilctwo - odmiana blokowania, która cechuje się nie w pełni świadomym przyjmowaniem formy uważanej przez danego daemiana za lepszą od innych, w celu odzwierciedlenia jego rzekomej nieprzeciętności. Przykładem formy uberwilczej może (choć nie musi) być każdy popularniejszy gatunek, zwierzę faworyzowane przez daemiana przez pozytywne skojarzenia, stworzenie mityczne czy hybrydy.

Wibracje - odczucia (wrażenie), jakie osoba z daną formą wywołuje u osób mających z nią styczność.

Wizualizacja - proces, który polega na wyobrażaniu sobie postaci dajmona; jego skutkiem jest projekcja.

Zaborczość formy - postawa polegająca na nadmiernym przywiązaniu się do swojej formy. Powoduje ona niechęć do ludzi, którzy mają taką samą formę jak osoba zaborcza; bywa także przyczyną blokowania, ze względu na niechęć do ewentualnej zmiany w razie przemiany osobowości.